De lakenvelder is een oud en zeldzaam ras. Het komt tegenwoordig vooral voor in Nederland, maar in België is het ook aan een opmars bezig. Er zijn een aantal lakenvelderpopulaties verspreid in Europa en er is een lakenvelderpopulatie in Amerika, waar ze beter gekend zijn als Dutch belteds.

Het is een oud ras dat al in Mongolië voorkwam in de 5e eeuw voor Christus. Het heeft de laatste decennia veel ups en downs gekend, maar door stijgende interesse is de populatie toch wat aan het stijgen.

Het is een dubbeldoel ras, dit wil zeggen dat ze voor de melk en het vlees gehouden worden. De melkgift is aanzienlijk lager dan van Holsteinkoeien. Het vlees is heerlijk en heeft in smaaktesten in Nederland rassen als Aberdeen Angus en Wagyu verslaan. Wat het vlees mede lekker maakt is dat het vet niet rond het vlees zit zoals bij het Belgisch witblauw ras, maar de vetbolletjes zitten in het vlees.

Lakenvelders worden gekenmerkt door de witte band rond hun middel, daaraan danken ze ook hun naam, een laken in het veld. Deze kan variëren, van heel breed naar heel smal, tot kronkelend, amper laken, of langs 1 kant of bijna heel het lichaam wit. Verder zijn de horens, tong en klauwen gepigmenteerd. Er zijn rode en zwarte lakenvelders. Ze hebben sterk beenwerk, zijn goed natuurbegrazers en heel duurzaam, koeien van 15 tot 20 jaar zijn geen uitzondering. 

Mijn koeien stammen allemaal direct of indirect af van mijn eerste koe Julia die op de eerste foto staat met haar eerste kalf Feline. Op dit moment heb ik een basiskudde van 7 koeien en van daaruit fok ik koeien en stieren voor de fokkerij. Zelf probeer ik zoveel mogelijk met dekstieren te werken om meer bloedspreiding te hebben.

Momenteel zijn er geen lakenvelderkoeien, kalfjes of stieren te koop.